Fyrsta framlag Vestfirska forlagsins í glæpasögubardaganum er Hornstrandir og Jökulfirðir, 2. bók. Hún er bæði spennandi og skemmtileg og það sem meira er: Skilur heilmikið eftir til umhugsunar fyrir lesandann. En glæpasögurnar gleypa menn bara í sig með húð og hári og búið á punktum! ...
Meira

Flogið hefur fyrir, að íslenska þjóðin, 320 þúsund manns, hafi á sínum snærum í kringum 70 þúsund opinbera starfsmenn. Er þá átt við ríki og bæ í það heila tekið. Kunnugir telja þó að hvergi sé hægt að fá staðfestingu á fjölda opinberra starfsmanna. Margur gæti haldið að landið mundi ekki sporðreisast þó fækkað yrði nokkuð í þessari vösku sveit. Nota svo þá fjármuni sem þannig mundu sparast á einhvern skynsamlegan hátt, til dæmis í heilbrigðiskerfið. Þess er að minnast að eitt sinn sögðu Sjálfstæðismenn: Báknið burt. Þessu eru allir löngu búnir að gleyma. Báknið umrædda er löngu vaxið okkur yfir höfuð. Það hefur tútnað út eins og púkinn á fjósbitanum. Þetta vita allir menn, góði, eins og séra Baldur mundi segja....
Meira

Æ, það er eitthvað meira en lítið að í húsinu við Austurvöll á móti styttunni af Jóni okkar Sigurðssyni. Blessað fólkið sem þar ræður húsum kemur sér ekki saman um nokkurn skapaðan hlut og hefur svo verið lengi. Þetta ástand berst oft í tal við fólk sem maður hittir og enginn skilur hvers konar skipulag það er sem ríkir þarna innan dyra. Hugsið ykkur bara hvernig þjóðfélag okkar væri ef þetta ástand væri viðloðandi á öðrum vinnustöðum. Vitlausraspítali er orð sem alþingismenn hafa sjálfir notað er þeir lýsa sínum vinnustað.

Hvað skyldi úthaldið á Alþingi kosta þjóðina daglega? Það væri gaman að vita....
Meira

Okkur er tamt að tala um ríkið, sveitarfélögin, atvinnurekendurna og launþegana sem óskylda og andstæða hópa. Það er kannski ekki skrýtið eins og kerfið virkar. Ríkið sker nú niður í öllu kerfinu og leggur auknar álögur á fólk og fyrirtæki til að standa undir skuldbindingum. Sveitarfélögin hafa hækkað fasteignagjöld og ýmis önnur gjöld og lækkað þjónustustig til að standa undir skuldbindingum. Fyrirtæki hækka vöru og þjónustu til að standa undir skuldbindingum. Fólkið í landinu, fjölskyldurnar, sem þurfa líka að standa undir skuldbindingum hafa auk þess þurft að taka á sig óverðskuldaðar fjárhagsbirgðar m.a. í formi skatta til að greiða skuldir sem fjármálafyrirtæki og starfsmenn þeirra komu okkur í...
Meira

„Þegar ég settist fyrst á þing, hélt ég í bjartsýni minni, að ég gæti gert eitthvert gagn með því að vera á móti því, sem vitlaust var. En eftir að hafa gegnt þingmennsku í sextán ár, var mér orðið ljóst, að ekki er hægt að ráða við vitleysuna, það hefur enginn getað og mun enginn geta.“ Svo sagði Björn Pálsson bóndi á Löngumýri.

   Við Íslendingar, 320 þúsund manns, hvorki kunnum, viljum né getum forgangsraðað þegar fjármunir eru annars vegar. Með öðrum orðum: Við kunnum ekkert með peninga að fara. Það sýnir sig glöggt og sárlega þessa dagana þegar við erum að glopra úr höndum okkar besta heilbrigðiskerfi í heimi.

...
Meira

Starfsmenn Orkubús Vestfjarða hafa ekki átt sjö dagana sæla að undanförnu. Þar eru margir frábærir starfsmenn sem láta ekki að sér hæða og eru með báða fætur á jörðinni. Siggi Þói hreppstjóri og Líni Hannes rafvirkjameistari á Þingeyri fylla til dæmis þann flokk með sóma. Menn sem leysa þau vandamál sem upp koma þegjandi og hljóðalaust við mjög erfiðar aðstæður. Þeir hafa tvær dieselvélar til ráðstöfunar sem framleiða rafmagn fyrir íbúa í Dýrafirði þegar allt fer á hvolf í aðliggjandi línukerfum. Þessar vélar eru lífæðar samfélagins þegar allt annað bregst....
Meira

Kæru Dýrfirðingar. Að gefnu tilefni vil ég koma á framfæri að ég sagði af mér sem formaður íbúasamtakanna Átaks í september síðast liðnum. Ástæðan var fyrst og fremst persónuleg, enda hóf ég meistaranám við Háskóla Íslands og taldi mig ekki geta sinnt íbúsamtökunum af fullum kröftum meðfram meistaranámi og fullu starfi.
Samkvæmt reglum íbúasamtakanna skal formaður vera kjörin á aðalfundi samtakanna og því eru samtökin formanslaus sem stendur og þar til efnt verður til aðalfundar af hálfu þeirra kjörnu fulltrúa sem enn eru í stjórn íbúasamtakanna.
Vil ég að lokum þakka fyrir gott samstarf og benda þeim sem þurfa að koma erindum til stjórnarinnar á netfangið ibuasamtokin.atak@gmail.com
Einnig er hægt að hafa samband við Signýju Þöll Kristinsdóttur, Jóhönnu Gunnarsdóttur, Katrínu Gunnarsdóttur, Ólaf Skúlason, Gunnar Gísla Sigurðsson og Wouter.
Kær kveðja, Daðey Arnborg Sigþórsdóttir

Stúfur er nafn hins þriðja jólasveins sem kemur til manna, þann 14. desember, samkvæmt þeirri röð sem birt er í Þjóðsögum Jóns Árnasonar frá 1862.
Stúfur var minnsti jólasveinninn eins og nafnið bendir til. Hann nældi sér í pönnur og át agnirnar sem brunnið höfðu fastar.
Um hann kvað Jóhannes úr Kötlum:

Stúfur hét sá þriðji,
stubburinn sá.
Hann krækti sér í pönnu,
þegar kostur var á.
Hann hljóp með hana í burtu
og hirti agnirnar,
sem brunnu stundum fastar
við barminn hér og þar.

Jólakötturinn er óvættur í íslenskum þjóðsögum og er húsdýr hjá Grýlu og Leppalúða. Jólakötturinn er þekktur fyrir að éta börn sem ekki fá flíkur fyrir jólin. Börnunum var t.d. gefið kerti og einhver spjör, sokkar eða skór, til þess þau þyrftu ekki að klæða köttinn eins og sagt var. Í öðrum útgáfum frásagnarinnar étur jólakötturinn matinn frá börnunum frekar en börnin sjálf, og í enn öðrum gildir þetta jafnt um fullorðna.
Í öðru bindi þjóðsagnasafns Jóns Árnasonar segir um jólaköttinn:
"Þó gátu menn ekki notið jólagleðinnar með öllu áhyggjulausir því auk jólasveinanna var það trú að óvættur væri á ferð sem kallaður væri jólaköttur. Hann gerði reyndar engum þeim mein sem eignuðust einhverja nýja flík að fara í á aðfangadagskvöldið, en hinir sem ekkert nýtt fat fengu „fóru allir í jólaköttinn" svo hann tók þá eða að minnsta kosti jólarefinn þeirra og þótti þá góðu fyrir goldið ef kötturinn gerði sig ánægðan með hann."

Við skulum nú öll gæta okkur á jólakettinum. 

Vestfirska forlagið á Brekku í Dýrafirði hefur starfað frá árinu 1994 en það var stofnað af Hallgrími Sveinssyni á Hrafnseyri við Arnarfjörð, fæðingarstað Jóns Sigurðssonar.

Vestfirska forlagið einbeitir sér að útgáfu á vestfirsku efni undir samheitinu Bækurnar að vestan og er fjöldi bóka frá upphafi orðinn um 300.

 

...
Meira