Síðast bóndinn í Hrauni, Guðmundur Sören Magnússon, lokar Hraunskirkju. Hún hefur nú verið endurbyggð sem kunnugt er. Ljósm.; H. S.

Þeir Kristján Jakobsson, bóndi í Höfn og Þórarinn Vagnsson, bóndi í Hrauni (Húsi), voru einstaklega mikil snyrtimenni í kringum alla skepnuhirðingu. Til dæmis um það er, að þegar þeir leystu hey í hlöðu, þá var heystálið svo beint og fallegt hjá þeim, að það hefði mátt leggja á það réttskeið. Allir heystabbar hornréttir og aldrei sást heystrá eða slæður á gólfinu í hlöðunum né annarsstaðar hjá þeim. Allt sópað í hólf og gólf.

     Það var siðvenja hjá þeim og yfirleitt á öllum bæjum í Keldudal og þar í kring, að vigta hverja einustu tuggu í kýrnar og féð og allt vigtað á reislur. Reislurnar voru orðnar gamlar og slitnar. Það var auðséð á þeim, en hversu lengi þessi siður hefur viðgengist skal ég ekki segja um.

           (Úr viðtali við Guðmund Sören Magnússon, Mannlíf og saga, 7. hefti)