Evrópumenn sóa og henda mat sem myndi nægja til að metta alla íbúa Afríku og gott betur.

Gunnar Smári Eiglsson.

« 1 af 2 »

„Það er eitthvað meira en lítið bogið við matarframleiðslu, -dreifingu, -sölu og –neyslu í samfélaginu. Fyrir það fyrsta virðist maturinn verri og óheilnæmari með hverju árinu, í annan stað verða neytendurnir feitari og heilsutæpari, þá verða bændurnir blankari og verkamennirnir fátækari, svo er verr farið með dýrin og gróðurinn, sífellt meira notað af eiturefnum við framleiðsluna, meira af orku við flutninginn og meira af lýgi við söluna. Og svo borðum við minnst af matnum heldur hendum bróðurpartinum. Ef eitthvað er til í því að fólk sé það sem það borðar erum við á Vesturlöndum sturluð og viti skert.“

„Hvað gekk eiginlega á áður en niðurstaðan varð þessi; að við búum til, dreifum, seljum, kaupum og berum heim næstum því þrisvar sinnum meiri mat en við getum borðað? Af hvers völdum varð kerfið svona firrt?“      

(Gunnar Smári Egilsson í Fréttatímanum 28. maí 2015)

   Það er stóra spurningin.