Hafliði Magnússon alþýðulistamaður við ritvélina. Ljósm.: Róbert Schmidt.

Ekki var alltaf mikið um að menn gætu sagt fréttir eða merk tíðindi er þeir heimsóttu hver annan í þorpinu Bíldudal í gamla daga. Þó var reynt að tína til eitthvert slúður og skröfuðu menn reyndar um eitt og annað sér til gamans. Ingólfur í Sælundi hafði gaman af að rápa milli húsa til kunningja sinna og fá kaffibolla. Gjarnan heimsótti hann þau hjón Valdemar Ottósson og Lilju í Valshamri og var þar ætíð vel tekið. Kvöld eitt er hann var búinn að sitja þar yfir ilmandi kaffi og tína til fátæklegar bæjarfréttir fannst honum loks kominn tími til að standa upp og kveðja. Hann var kominn út úr húsinu og búinn að loka á eftir sér, þegar hann mundi eftir einni smáfrétt sem honum hafði láðst að flytja.
Hann opnaði því dyrnar aftur og kallaði inn:

    Fiddi var að kaupa sér úlpubyrði.

    Svo lokaði hann aftur og fór.

 (Sögn Hafliða Magnússonar)