Emil Ragnar Hjartarson.

Á vegavinnuárunum lá leiðin um Vestur-Ísafjarðarsýslu -- aðallega um Önundarfjörð allt frá Flateyri, fyrir fjörð og í Valþjófsdal og Ingjaldssaand, sem er að vísu í Mýrahreppi en Önfirðingar vilja eiga hann líka. -- Um Dýrafjörð allt frá Gerðhömrum í Svalvoga.  

Um Önundarfjörð var lengstum farin hraðferð í venjulegu viðhaldi vega en í innanverðum Dýrafirði var vegavinnuflokkurinn langdvölum meðan unnið var að því koma Þingeyri í vegasamband. Ég varð þess vegna vel kunnugur þar og átti marga vini og kunningja.

Í Önundarfirði naut ég þess að vera innfæddur, þekkti mínar heimaslóðir.

Lýður Jónsson, yfirverkstjóri, lagði áherzlu á að við "strákarnir" hans lærðum örnefni á vinnusvæðinu " annars er ekki hægt að senda ykkur þangað sem þörf er á. "

Ég þakka Lýð fyrir þetta. Það er gaman að búa yfir þessari vitneskju því "landslag yrði lítils virði ef það héti ekki neitt" 
 Nú er allt breytt.

Leiðin liggur ekki lengur fyrir fjarðarbotna -- vegagerðarstrákar fara ekki lengur í heyskap á Hesti að boði yfirverkstjóra, örninn vokar ekki lengur yfir leirunum í Dýrafjarðarbotni.

Af þeim býlum sem voru í byggð þegar ég hóf vegavinnuferil hafa nú um það bil 50 farið úr ábúð -- og "mínir vinir fara fjöld"--en--

Það er nýr dagur með nýjum viðfangsefnum og nýrri fegurð---já -- vel á minnst--fegurð

Ég hef oft verið spurður:
Hvort finnst þér Önundarfjörður eða Dýrafjörður fallegri.
Svarið mitt er: "Báðir

Af Facebook-síðu Emils Ragnars Hjartarsonar.