Þetta er nú hann Sigurður Þorkell Vignir frá Ketilseyri með hvelpa tvo. Þeir verða ábyggilega góðir smalahundar með tímnum.

Tvær ungar og upprennandi, Jóhanna Jörgensen og vinkona hennar.

Hér er vigtað og vigtað. Gott ef smalarnir voru ekki bara vigtaðir líka!

Hér hefur léttadrengurinn á Brekku bakkað kerrunni stórslysalaust að „útlátningunni“. Hér er ekki setið heldur staðið á rökstólum: Bjössi á Ósi, frú Guðrún, Hreinn hreppstjóri og Ketilseyrarfeðgar Ómar og Konni nýútskrifaður búfræðingurinn.

« 1 af 4 »

Þessa dagana er allt á fullu í Vestfirsku Ölpunum. Það er  smalað, smalað og smalað. Á Hófsárdal, Gljúfrárdal, Þorbjarnardal, Hrafnseyrardal og inndölum hans Geldingadal og Hauksdal, Húsadal, Tjaldanesdal, Baulhúsadal. Dýrafjarðamegin í Galtardal, Kirkjubólsdal, Meðaldal og Eyrardal. Maður verður bara hálf ringlaður ef maður nefnir fleiri dali! Svo verða margir dalir teknir um næstu helgi.

   Jæja.  Smalamennskur eru merkilegur þáttur í mannlífsflórunni í sveitum landsins. Ekki síst þar sem byggð er á fallanda fæti eins og hér vestra. Spurning dagsins er eiginlega sú hvernig smalamennskum og réttum  er háttað í nágrannalöndum okkar. Til dæmis í Færeyjum. Eða Skotlandi. Skyldi vera rifist þar? Skyldu vera teknir þar upp réttarpelar? Skyldu þeir sem eru í fyrirstöðum stundum vera teknir í gegn? Fróðlegt væri ef þeir sem vita eitthvað um þetta vildu tjá sig hér á Þingeyrarvefnum.

   Hér fylgja með nokkrar myndir frá Auðkúlu, sem H. S. tók laugard. 19. sept. 2015.