A A A
  • 1935 - Soffía Einarsdóttir
17.09.2017 - 08:14 | Vestfirska forlagið,Hallgrímur Sveinsson,Björn Ingi Bjarnason

Í tilefni Dýrafjarðarganga: - Að fortíð skal hyggja á Rauðsstöðum í Borgarfirði - 2. grein

Þórarinn Ólafsson, bóndi á Rauðsstöðum. (Úr fórum Gunnars Þórðarsonar frá Borg. Frá Bjargtöngum að Djúpi, Nýr flokkur 1. bindi.)
Þórarinn Ólafsson, bóndi á Rauðsstöðum. (Úr fórum Gunnars Þórðarsonar frá Borg. Frá Bjargtöngum að Djúpi, Nýr flokkur 1. bindi.)

Frá liðnum árum

Gísli Vagnsson á Mýrum skrifar svo í Ársrit Sögufélags Ísfirðinga 1977, í grein sem hann kallar Frá liðnum árum:

   „Það var vorið 1922 að ég gerðist heimilismaður að Rauðsstöðum í Auðkúluhreppi. Þá bjuggu þar hjónin Þórarinn Ólafsson frá Múla í Gufudalssveit og Sigurrós Guðmundsdóttir frá Sauðeyjum á Breiðafirði, mestu dugnaðar-og sæmdarhjón. 

   Þetta vor bar svo við að ung stúlka kom í heimsókn að Rauðsstöðum. Stúlkan var Guðrún dóttir Jóns bónda Ormssonar í Sauðeyjum. Afleiðing þessarar heimsóknar varð sú, að við ákváðum að fylgjast að í lífinu, þótt ekki yrði af sambúð fyrr en árið eftir, en þá réðumst við í húsmennsku að Rauðsstöðum og dvöldum þar tvö næstu árin, en fluttumst þá að Gljúfurá í sömu sveit og bjuggum þar í ellefu ár.“

   Þórarinn á Rauðsstöðum, síðasti bóndinn þar, var mikill dugnaðarmaður sem áður segir. Gísli segir að hann hafi fyrstur Innfjarðarbænda girt tún sitt fjárheldri girðingu, leiddi fyrstur þeirra vatn í bæ sinn, byggði fyrstur stórt fjárhús og hlöður undir járnþaki og byrjaði fyrstur með votheysverkun.

   Svo segir Gísli:

   „Rauðsstaðir voru mikil heyjajörð, en erfið og hættusöm fyrir sauðfé. Þrátt fyrir ítrustu umhirðu var féð ekki fátt, sem Þórarinn var búinn að missa öll þau ár, sem hann bjó á Rauðsstöðum, ýmist í norðanáhlaupum haust og vor, þegar allt í einu var skollinn á öskrandi kafaldsbylur með svo mikilli veðurhæð, að fé sló niður og annaðhvort rotaðist eða lá niðurfrosið á engjunum, þegar að var komið, ellegar það lenti undir móð og kramdist til dauðs, færist ofan í eða flæddi og færi í sjóinn.

   Á öllu þessu var Þórarinn orðinn þreyttur. Svo var það haustið 1933, þá missti hann 40 fjár í sjóinn, flest ær. Þá var mælirinn fullur. Vorið eftir fluttist Þórarinn að Naustabrekku á Rauðasandi.“




« Mars »
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31