Í spegli tímans: - Hvað var að frétta í Vestfirsku Ölpunum 12. 08. 2003? - Úr fréttabréfi.
Gróður jarðar
Á þessu dásamlega sumri hefur heyskapur gengið eins og í sögu og margir bændur löngu búnir að heyja og hey mikil og góð. Þó eru tveir sem ekki eru alveg búnir: Bjössi á Ósi og Stóri Grímur á Eyri. Þeir heyja upp á gamla móðinn, karlarnir, og eru með heyhleðsluvagna og súgþurrkun. Sumir segja nú reyndar að súgþurrkuð taðan sé sú besta sem bændur geta gefið búpeningi sínum en um það eru sjálfsagt skiptar skoðanir eins og fleira. Alla vega er rúlluheyið frábært fóður og auðtekið.
Og ekki þarf að spyrja að garðávöxtunum á þessu yndislega sumri. Sumir eru þegar farnir að taka upp kartöflur og kálið, rófurnar, gulræturnar, radísurnar og allur sá gróður sem í görðum tíðkast er víða löngu fullsprottinn. Sá sem hér bankar á tölvu smakkaði fullþroskuð jarðarber fyrir um mánuði síðan hjá Guðmundi Sören Magnússyni og frú á Þingeyri og hlýtur að teljast með fádæmum og bragðið eftir því.
Um villtu berin er hins vegar ekki alveg sömu sögu að segja. Nóg virðist vera af krækiberjum, en það sem Vestfirðingar kalla ber eru fyrst og fremst aðalbláberin þeirra. Sumsstaðar er bláberjalyngið eins og sviðin jörð yfir að líta, þ. e. það er brúnt og lífvana og er sjálfsagt ýmsu um að kenna. Þó fréttist af góðum aðalbláberjum á sumum stöðum.
Kjaransbraut
Mikil umferð hefur verið um Kjaransbraut og hafa sjálfsagt aldrei jafn margir lagt leið sína um þær slóðir og í sumar. Ef til er ævintýraheimur landslags þá er hann þar út á nesinu og landið geymir sögu genginna kynslóða sem forvitnir geta kynnt sér í ýmsum ritum. Má þar til dæmis nefna hina dæmafáu Kjartansbók, Firðir og fólk 900-1900, sem Kjartan Ólafsson ritstýrði og tók saman og Búnaðarsamband Vestfjarða gaf út.
Sjávarplássið Þingeyri
Það er löngu viðurkennt að Þingeyri við Dýrafjörð er eitthvert snyrtilegasta sjávarpláss á Íslandi og þó víðar væri leitað. Ferðamenn taka eftir þessu fallega plássi, fallegu görðunum, vel máluðum húsunum og almennt allri hýbýlaprýði.
Trén eru víða ótrúlega gróskumikil og sum fleiri mannhæðir og blómgróðurinn í görðunum einstaklega fagur fyrir augað. Sagt er að ræktunarmenningu hafi Þingeyringar numið hjá séra Sigtryggi á Núpi á sinni tíð, enda ekki langt að fara til að sjá fordæmið: Garðinn Skrúð á Núpi sem allir skrúðgarðar á landinu heita eftir.
Þess ber einnig að geta, að Jónas Ólafsson, sem var sveitarstjóri á Þingeyri áratugum saman, var harður á því að snyrtimennska væri í hávegum höfð, jafnt hjá Þingeyrarhreppi sem þá hét, sem einstaklingum í byggðarlaginu. Í þriðja lagi má svo nefna veðurfarið, en Þingeyri er einhver veðursælasti staður á Íslandi.
Verslun á Þingeyri
Eins og flestir vita, er nú aðeins ein verslun eftir á Þingeyri, en það er Söluskáli Esso, sem Jóvina Sveinbjörnsdóttir stýrir. Þar hefur verið geysi mikið að gera í sumar og fjöldi ferðamanna kemur þar við. Það má teljast með ólíkindum hvað margt fæst í þeirri góðu verslun. Ef menn til dæmis spyrja um tannstöngla, þá eru þeir til og allt eftir því. Það er ekki alltaf stærðin sem ræður úrslitum!
Sumarskákmót Jóns Sigurðssonar
Sumarskákmót kennt við Jón Sigurðsson var haldið á Hrafnseyri 9. ágúst. Sigurvegari mótsins var Magnús Sigurjónsson frá Bolungarvík, öflugur skákmaður. Í öðru sæti var Sigurður G. Daníelsson kantor og dinnerspilari á Hrafnseyri og í þriðja til fjórða sæti voru hinir landsþekktu Flateyringar og brandarakarlar, Sigurður Hafberg kajakstjóri með meiru og Guðbjartur Jónsson fyrrum Vagnsstjóri. Góð verðlaun voru veitt að vanda. Þátttakendur hefðu mátt vera fleiri, en kannski eru menn að hugsa um annað heldur en skák í góða veðrinu.
