Berjasprettan í ár: - Meira og minna sviðin jörð í Vestfirsku Ölpunum
Nú fara að renna tvær grímur á berjasérfræðinga okkar. Þeir segja að nú sé hægt að taka sér í munn orð Jóns refs forðum: Þetta er sviðin jörð, Halli minn! Sumsstaðar verða bara engin ber í ár, hvorki krækiber né aðalbláber. Ástæðan: Birkifeti og þurrkur segja þeir sérfróðu. Ekki er það þó eiðsvarið að eitthvað verði af krækiberjum, en aðalbláber verða af ákaflega skornum skammti hér í Vestfirsku Ölpunum og nágrenni.
Lilla og Ómar, sem gerðu garðinn frægan í Mjólká forðum tíð, ætluðu að fá sér krækiber á Baulhúsum eins og tíðkaðist. En viti menn: Ekki eitt einasta krækiber á Baulhúsum, sem var eitt frægasta krækiberjaland norðan Alpafjalla lengi vel. Á Tjaldanesi, Álftamýri og Svalvogum er sviðin jörð, svo dæmi séu nefnd. Nefnum ekki fleiri staði og segjum ekki meir eins og þar stendur. En alltaf eru einhverjar undantekningar sem sanna regluna: Sumsstaðar eru þessar flottu lautir með aðalbláberjum, sbr. meðf. mynd.
Vonandi rætist eitthvað úr þessu ef tíðarfar verður þannig. Menn verða að reyna að skrapa eitthvað í sultuna og grautinn í vetur!
